Terapia małżeńska Warszawa 19 sie 2018

Choć prawdopodobnie każdy z nas biorąc ślub zakłada, że jego związek przetrwa długie lata, to jednak nie zawsze taki scenariusz udaje się nam zrealizować. Często pomimo dobrych intencji i licznych, bywa że wieloletnich starań, podejmujemy decyzję o rozstaniu z dotychczasowym partnerem i o rozwodzie. Powodów rozstania może być wiele, podobnie jak wiele jest powodów, dla których decydujemy się na małżeństwo z tą a nie z inną osobą. Wspólna jednak dla wszystkich małżonków, którzy posiadają dzieci, jest troska o to, by rozwód miał na nie jak najmniejszy negatywny wpływ. Chcemy, aby nasze dzieci mimo rozwodu rodziców, były jak najszczęśliwsze, i pragniemy je w tym wspierać. Marzymy, by oszczędzić im niepotrzebnego cierpienia, bólu, niepokoju, stresu, poczucia winy i niewygody.

Pierwszym wyzwaniem, przed którym stają rozstający się ze sobą rodzice, jest rozmowa z dziećmi na temat rozwodu. Jak to zrobić? Kiedy podjąć rozmowę? Jak się do niej przygotować? Na co zwrócić uwagę? Jakich błędów nie popełniać? Oto podstawowe wskazówki, do których warto się dostosować, jeśli tylko to możliwe:

  • dostosuj przekaz do dziecka, jego wieku, wrażliwości, zasobów językowych i pojęciowych
  • przekazuj jasne i konkretne informacje, np. rodzice się rozstają, będziesz mieszkać przez część czasu z mamą, a część czasu z tatą, obydwoje bardzo i niezmiennie cię kochamy
  • nie obarczaj dziecka tym, co go nie dotyczy – dziecko nie potrzebuje słuchać o przewinieniach i pretensjach rodziców, nie jest powiernikiem problemów osób dorosłych, nie ma potrzeby angażować go w walkę ze sobą nawzajem ani ujawniać intymnych szczegółów dotyczących waszej relacji
  • bądź szczery – nie okłamuj dziecka, bo w ten sposób możesz jedynie stracić jego zaufanie; jeśli czegoś nie wiesz albo jeśli nie chcesz mu o czymś mówić, po prostu przyznaj się do tego (niektóre informacje mogą być informacjami przeznaczonymi tylko dla rodziców, to jest ok)
  • bądź empatyczny, próbuj zrozumieć i wesprzeć zamiast oceniać – zaakceptuj wszystkie emocje dziecka, jakie się pojawią: smutek, złość, żal, rozczarowanie, niepewność, niepokój, strach; nie bagatelizuj i nie zaprzeczaj, ale raczej zapytaj, jak możesz pomóc lepiej sobie radzić
  • staraj się być konsekwentny, w tym, co robisz i mówisz, dąż do tego, by słowa oraz działania twoje i byłego partnera były spójne – to daje dziecku poczucie bezpieczeństwa

Dodatkowo, planując rozmowę z dzieckiem na temat rozwodu, warto także, by rodzice zadbali o swoje emocje i zachowania. Można to zrobić między innymi poprzez:

  • staranne przygotowanie do rozmowy o rozstaniu z partnerem – warto przewidzieć różne możliwe pytania, zachowania i reakcje emocjonalne dziecka oraz byłego partnera, a także przygotować „scenariusz” na każdą z tych okoliczności (co wtedy zrobię? jak odpowiem? jak wesprę córkę, gdy się zasmuci? co powiem, gdy się zezłości?) – jeśli chcemy coś sobie zapisać, notatki są jak najbardziej w porządku
  • dobór czasu, miejsca i okoliczności, które będą jak najbardziej komfortowe dla wszystkich uczestników rozmowy – warto, byśmy mieli dużo czasu, by nikt postronny nie zakłócał rozmowy, by nasza uwaga była skupiona na rozmowie z dzieckiem a nie na czymkolwiek innym
  • uspokojenie własnych emocji – w dowolny sposób, który na nas działa (relaksacja? rozmowa z przyjacielem? dłuższa chwila oddechu? intensywny sport?) – tak, byśmy byli w stanie kontrolować sytuację i skupić się na naszym dziecku, jego reakcji na sytuację i wsparciu go w tym trudnym momencie
  • naukę efektywnej komunikacji – jasnej, bezpośredniej, pełnej szacunku i uwagi dla wszystkich uczestników, uwzględniającej nie tylko fakty, ale także uczucia i potrzeby

Jeśli masz wątpliwości, jak powyższe wskazówki zrealizować, poradź się psychologa lub psychoterapeuty. Jak najbardziej możliwa i często bardzo korzystna jest konsultacja psychologiczna dla obojga rozstających się ze sobą rodziców na temat tego, jak wesprzeć dziecko w możliwie łagodnym przejściu przez rozwód rodziców – co i jak komunikować, jak się zachowywać, jak reagować na pojawiające się problemy. W razie potrzeby można także skorzystać z nieco dłuższej pomocy specjalisty – na przykład w formie spotkań z psychologiem co jakiś czas, na których omawiać będziemy aktualną sytuację i szukać rozwiązań pojawiających się trudności. Wreszcie, szczególnie gdy rozwód jest bardzo burzliwy i cały proces trwa długo, co nieuchronnie wiąże się z bólem i cierpieniem wszystkich osób zaangażowanych, warto skorzystać z psychoterapii indywidualnej i dzięki niej się wzmocnić.